Interwencje układu mięśniowo-szkieletowego pod kontrolą USG
Interewncje układu mięśniowo-szkieletowego powszechnie wykonuje się w schorzeniach z zakresu ortopedii, reumatologii, traumatologii, neurologii, medycyny sportowej i innych. Polegają one na podawaniu określonego lekarstwa lub drenażu określonej struktury anatomicznej jak kaletka, jama stawowa, torbiel, ścięgno, mięsień i inne.
W naszej placówce wykonujemy powyższe procedury medyczne pod kontrolą USG, co znacznie zwiększa szanse na precyzyjne podanie leku oraz ogranicza możliwość wystąpienia skutków ubocznych. Niezbęda jest bardzo dokładna znajomość anatomi ultrasonograficznej lekarza wykonującego procedurę, a także odpowiednie przeszkolenie z wykonywanych zabiegów. Celem zminimalizowania możliwych powikłań, zabiegi wykonujemy z użyciem sterylnego żelu oraz jednorazowych sterylnych osłonek na głowice.
Najczęściej wykonywanymi procedurami są podawanie leków jak kwas hialuronowy, diprophos, lignokaina, osocze bogatopłytkowe (PRP), drenaż krwiaków i torbieli.
Zabiegi wykonuje lek. med. Marcin Goczewski na zlecenie lekarza prowadzącego.
CENNIK ZABIEGÓW INTERWENCYJNYCH
Informacje o lekach
DIPROPHOS
Skład
1 ml zawiera 6,43 mg dipropionianu betametazonu (co odpowiada 5 mg betametazonu), 2,63 mg soli sodowej fosforanu betametazonu (co odpowiada 2 mg betametazonu).
Działanie
Betametazon jest syntetycznym kortykosteroidem, wykazuje silne działanie przeciwzapalne, immunosupresyjne i przeciwuczuleniowe.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na betametazon lub inne kortykosteroidy, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Preparatu nie należy stosować u osób z grzybicą uogólnioną. Gruźlica, osteoporoza, labilność psychiczna, choroba wrzodowa, pierwotna jaskra, wczesne zespolenie żył, cukrzyca, zespół Cushinga, niewydolność nerek oraz zakażenia bakteryjne, grzybicze lub wirusowe. Ciąża, szczególnie I trymestr.
Działania niepożądane
Może wystąpić: zatrzymanie sodu, utrata potasu, alkaloza hipokaliemiczna; zatrzymanie płynów; zastoinowa niewydolność serca u podatnych pacjentów; nadciśnienie, osłabienie mięśni, miopatia, utrata masy mięśniowej; zaostrzenie objawów miastenii; osteoporoza; kompresyjne złamania kręgosłupa; martwica aseptyczna głowy kości udowej i ramiennej; patologiczne złamania kości długich; zerwanie ścięgna; niestabilność stawów (spowodowana wielokrotnymi wstrzyknięciami dostawowymi), czkawka, wrzód trawienny z ryzykiem perforacji i krwotoku; zapalenie trzustki; rozdęcie brzucha; wrzodziejące zapalenie przełyku, utrudnione gojenie się ran; atrofia skóry; cienka, delikatna skóra; wybroczyny i krwawe wylewy podskórne; zaczerwienienie skóry twarzy; wzmożone pocenie się; stłumione reakcje na testy skórne; odczyny takie jak alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, drgawki; zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego krwi z obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego (guz rzekomy mózgu) obserwowany zazwyczaj po leczeniu; zaburzenia równowagi; bóle głowy, nieregularne miesiączkowanie; rozwój zespołu cushingoidalnego; zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego płodu lub wzrostu dziecka; wtórny brak reakcji ze strony kory nadnerczy i przysadki, zwłaszcza w sytuacjach stresu, jak np. po urazie, operacji, chorobie; obniżona tolerancja na węglowodany, objawy utajonej cukrzycy, obniżone zapotrzebowanie na insulinę i doustne środki hipoglikemiczne u cukrzyków, zaćma podtorebkowa tylna; zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego; jaskra; wytrzeszcz, ujemny bilans azotowy związany z katabolizmem białek, euforia, nagłe zmiany nastroju; ciężka depresja aż do objawów psychozy, zmiany osobowości; bezsenność, reakcje rzekomoanafilaktyczne lub reakcje nadwrażliwości oraz zmniejszenie ciśnienia i objawy przypominające wstrząs. Ponadto rzadkie przypadki ślepoty po wstrzyknięciu leku bezpośrednio do zmiany chorobowej umiejscowionej na twarzy i głowie; nieprawidłowo nasilona lub zmniejszona pigmentacja skóry; atrofia skóry lub tkanki podskórnej, ropień jałowy, zaczerwienienie skóry po wstrzyknięciu dostawowym oraz choroby stawów przypominające artropatię Charcota.
1% LUB 2% LIGNOCAINUM HYDROCHLORICUM (chlorowodorek lidokainy)
Skład
1 ml roztworu zawiera 10 mg lub 20 mg chlorowodorku lidokainy. Preparat zawiera sód (preparat 1% – 2,75 mg/ml, preparat 2% – 2,36 mg/ml).
Działanie
Lidokaina jest środkiem miejscowo znieczulającym.
Działania niepożądane
Działania niepożądane lidokainy są zazwyczaj rezultatem nadmiernego zwiększenia jej stężenia w płynach ustrojowych w wyniku zastosowania zbyt dużej dawki, zaburzeń kinetyki lub niewłaściwej techniki wstrzykiwania. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości (zwykle zmiany skórne, pokrzywka, obrzęki), brak czucia, zaburzenia czynności ruchowych lub porażenia (są następstwem znieczulenia podpajęczynówkowego). Częstość nieznana: reakcje anafilaktoidalne, metaliczny smak w ustach, uczucie oszołomienia, pobudzenie, niepokój, euforia, drżenia mięśniowe, senność, zaburzenia świadomości, bóle i zawroty głowy, szumy uszne, parestezje, utrata świadomości, drgawki, całkowite znieczulenie rdzeniowe (w następstwie omyłkowego podania do przestrzeni podpajęczynówkowej zbyt dużej dawki lidokainy), wysokie znieczulenie podpajęczynówkowe (w następstwie podania do przestrzeni podpajęczynówkowej zbyt dużej dawki lidokainy), zaburzenia widzenia, bradykardia, zatrzymanie czynności serca (w skrajnie ciężkich przypadkach), niedociśnienie, zaburzenia oddychania (w tym zatrzymanie oddechu), nudności, wymioty.
